با ما تماس بگیرید:

۰۸۱-۳۸۳۸۰۰۴۴

پست الکترونیکی::

info@tdhmc.ir

جستجو
جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

با ما تماس بگیرید:

۰۸۱-۳۸۳۸۰۰۴۴

پست الکترونیکی::

info@tdhmc.ir

 

امروزه تحقیقات زیادی در زمینه سرطان انجام شده است، اما هنوز دقیقا نمی دانیم چه عواملی موجب بروز سرطان می شوند. آنچه مسلم است بسیاری عوامل، خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهند که برخی از آنها خارج از کنترل ماست، اما برخی دیگر را می توان کنترل کرد. در همین راستا امروزه تست هایی برای تشخیص زودهنگام انواع سرطان ابداع شده اند؛ یعنی هنگامی که تومور سرطانی کوچک است، گسترش نیافته و درمان آن آسان است.

دراینجا اطلاعاتی راجع به شایع ترین سرطان ها در مردان به شما می دهیم. ستون اول عواملی که خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهند، نشان می دهد (عوامل خطرساز). ستون دوم به شما می گوید چطور می توانید این عوامل خطر را کاهش دهید. ستونی که تحت عنوان “تشخیص زودهنگام” آمده، راه های کشف زودهنگام بیماری را معرفی می کند و ستون آخر هم برای این است که شما برنامه ای جهت کاهش خطر یا تشخیص زودهنگام سرطان تدوین کنید.

سرطان پروستات
عوامل خطرساز راه های کاهش خطر تشخیص زودهنگام برنامه شما
§   بیشتر از 50 سال دارید؟

§   آیا پدر، برادر یا پسرتان قبل از 65 سالگی دچار این بیماری شده است؟

§   آیا برنامه غذایی تان عمدتا شامل گوشت قرمز و لبنیات پرچرب است و میوه و سیزیجات کمتر مصرف می کنید؟

§   آیا اضافه وزن دارید؟

§   میوه، سبزیجات و غلات زیاد بخورید و از مصرف گوشت قرمز و فست فود بکاهید.

§   وزنتان را متعادل کنید.

§   فعالیت جسمی داشته باشید.

§   از پزشک بپرسید که آیا مصرف داروهایی برای کاهش خطر ابتلا، برای شما ضرورت دارد یا خیر.

برای انجام چکاپ و تست های لازم به پزشک مراجعه کنید، اگر:

§   50 سال دارید و در حد بقیه در معرض ابتلا قرار دارید.

§   45 سال دارید و پدر یا برادرتان قبل از 65 سالگی دچار سرطان پروستات شده است.

§   40 سال دارید و بیشتر از یکی از نزدیکانتان (پدر یا برادر) قبل از 65 سالگی به این بیماری مبتلا شده است.

 

 

§  اقدامات لازم برای کاهش خطر:

 

 

 

 

 

§  تشخیص زودهنگام:

 

 

سرطان ریه
عوامل خطرساز راه های کاهش خطر تشخیص زودهنگام عوامل خطرساز
§   آیا دخانیات مصرف می کنید؟

§   آیا در حال حاضر یا قبلا در مجاورت با آزبست کار می کرده اید؟

§   آیا تا بحال در معرض هر یک از موارد زیر بوده اید:

–  اورانیوم

–  آرسنیک

–  وینیل کلراید

§     آیا در گذشته بطور مرتب در معرض دود دخانیات بوده اید؟

§     آیا کسی از اعضای خانوادتان مبتلا به سرطان ریه بوده است؟

§   دخانیت را کنار بگذارید.

§   افرادی که با شما زندگی یا کار می کنند را نیز ترغیب به ترک کنید.

§   از مکان هایی که افراد اطرافتان دخانیات مصرف می کنند، اجتناب کنید.

§   هنگام کار کردن با مواد شیمیایی سرطانزا، احتیاط های لازم را به عمل آورید یا ترجیحا از آنها دوری کنید.

گرچه تابحال راه حلی قطعی برای غربالگری سرطان ریه کشف نشده است، اما اگر بین 55 تا 74 سال سن دارید و قبلا یا در حال حاضر مرتب دخانیات مصرف می کرده اید، با یک پزشک در مورد تشخیص زودهنگام مشورت کنید.

 

§         اقدامات لازم برای کاهش خطر:

 

 

 

 

 

تشخیص زودهنگام

 

 

 

 

 

 

 

 

سرطان پوست
عوامل خطرساز راه های کاهش خطر تشخیص زودهنگام برنامه شما
§   آیا تا بحال حمام آفتاب گرفته اید؟

§   آیا تا بحال از تجهیزات مصنوعی برای برنزه کردن استفاده کرده اید؟

§     آیا پوستتان شفاف است و موهایتان بلوند یا قرمز است؟

§     آیا به راحتی آفتاب سوخته می شوید و یا کک و مک های زیادی دارید؟

§     آیا در کودکی به کرات دچار آفتاب سوختگی شده اید؟

§     خال غیرعادی

§     آیا در آب و هوای جنوب یا ارتفاعات زندگی می کنید؟

§     آیا زمان زیادی را در محیط باز سپری می کنید؟ (جهت کار یا تفریح)

§     آیا تا بحال تحت پرتودرمانی بوده اید؟

§     آیا کسی در خانوادتان دچار سرطان پوست بوده است؟

§     آیا سیستم ایمنی بدنتان به دلیل پیوند عضو، ایدز یا … ضعیف شده است؟

§     آیا مبتلا به بیماری مادرزادری گزودرما پیگمنتوزوم بوده اید؟

§     آیا تابحال در معرض هر یک از این موارد بوده اید:

-آرسنیک

-زغالسنگ

-پارافین (بصورت روغن یا مایع آن)

-رادیوم

§    تا حد امکان از آفتاب دور باشید، بخصوص بین ساعت 10 صبح تا 4 بعد از ظهر.

§   وقتی درفضای باز هستید از عینک دودی محافظ UV و کلاه لبه دار پهن استفاده کنید.

§   عینک دودی باید کاملا دور چشم را بگیرد و حداقل 99% اشعه فرابنفش را جذب کند و برچسب “blocking UVA and UVB light”روی آن باشد یا نوشته باشد “UV absorption to 400 nm”.

§   از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.

§   از تجهیزات مصنوعی برای برنزه کردن استفاده نکنید.

§   کودکان را از نور شدید خورشید دور نگه دارید.

§   هر چند وقت یکبار تغییرات غیرعادی پوستتان را زیر نظر داشته باشید بخصوص خال ها، و در صورت مشاهده پزشک را در جریان بگذارید.

 

§     خال ها، کک و مک یا سایر لکه های روی پوست بدنتان را شناسایی کنید. نقاطی از بدن را که نمی بینید (مثل گوش، پوست سر، کمر) با استفاده از آینه یا کمک یکی از اعضای خانواده بررسی کنید.

§     تغییرات پوستتان را یک ماه یکبار وارسی کنید و هرگونه تغییری را با پزشک مطرح کنید.

§     توصیه می شود افراد بالای 20 سال، بخصوص آنهایی که در معرض عوامل خطر سازند، بطور مرتب توسط پزشک چکاپ شوند.

§  اقدامات لازم برای کاهش خطر:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

§  تشخیص زودهنگام:

 

سرطان کولورکتال
عوامل خطرساز راه های کاهش خطر تشخیص زودهنگام برنامه شما
§     آیا تابحال سرطان کولون یا رکتوم داشته اید؟

§     آیا کسی در خانوادتان سرطان کولون یا رکتومداشته است؟

§     آیا در خانوادتان سندرم سرطان کولورکتال نظیر FAP یا سرطان کولون غیرپولیپی ارثی (HNPCC) نظیر سندرم لینچ دارید؟

§     آیا تابحال نوعی پولیپ روده به نام  آدنوماتوس داشته اید؟

§     آیا به مدت چندین سال بیماری التهابی روده نظیر بیماری کرون یا کولیتیس اولسراتیو داشته اید؟

§     آیا بیشتر از 50 سال سن دارید؟

§     آیا گوشت قرمز یا فست فود زیاد می خورید؟

§     آیا فعالیت جسمانی کمی دارید؟

§     آیا اضافه وزن دارید؟

§     آیا دخانیات مصرف می کنید؟

 

§    طبق دستورالعمل های غربالگری عمل کرده و با شناسایی پولیپ های آدنوماتوس از تبدیل آنها به سرطان جلوگیری کنید.

§   میزان و شدت فعالیت های فیزیکی تان را افزایش دهید.

§   وزنتان را متعادل کنید.

§   میوه، سبزیجات و غلات زیاد بخورید و از مصرف گوشت قرمز و فست فود بکاهید.

§   دخانیات را ترک کنید.

 

 

با شروع از سن 50 سالگی گزینه های زیر را  در اختیار دارید. تست هایی که هم سرطان و هم پولیپ را تشخیص می دهند، ارجحیت دارند. برای انجام آنها از پزشک راهنمایی بخواهید.

تست  هایی که هم پولیپ و هم سرطان را شناسایی می کنند:

§     باریوم انما دابل کانتراست هر 5 سال یکبار

§     سیگموئیدوسکوپی فلکسیبل هر 5 سال یکبار

§     کولونوسکپی هر 10 سال یکبار

§     سی تی کولونوگرافی (کولونوسکپی مجازی) هر 5 سال یکبار

تست هایی که عمدتا سرطان را شناسایی می کنند:

§     تست سالانه FOBT (تست خون پنهان در مدفوع) یا تست ایمونوکمیکال (FIT)

در صورتیکه واجد هر یک از شرایط زیر هستید در رابطه با شروع زودتر تست های تشخیصی با پزشک مشورت کنید:

§   یکی از والدین یا اولادتان که زیر 60 سال دارند یا 2 نفر از آنها در هر سنی که سرطان کولورکتال یا پولیپ های آدنوماتوس دارند.

§   وجود سندرم سرطان کولورکتال در خانواده تان.

§   سابقه ابتلا به سرطان کولون یا رکتوم یا پولیپ های آدنوماتوس.

§   به مدت چند سال بیماری التهابی روده داشته اید.

§  اقدامات لازم برای کاهش خطر:

 

 

 

 

 

§  تشخیص زودهنگام:

برگرفته از: www.cancer.org

برگردان: احسان کیوه ئی   contactme.psy@gmail.com

 

 

راهنمای پیشگری از سرطان های شایع برای زنان

امروزه تحقیقات زیادی در زمینه سرطان انجام شده است، اما هنوز دقیقا نمی دانیم چه عواملی موجب بروز سرطان می شوند. آنچه مسلم است بسیاری عوامل، خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهند که برخی از آنها خارج از کنترل ماست، اما برخی دیگر را می توان کنترل کرد. در همین راستا امروزه تست هایی برای تشخیص زودهنگام انواع سرطان ابداع شده اند؛ یعنی هنگامی که تومور سرطانی کوچک است، گسترش نیافته و درمان آن آسان است.

دراینجا اطلاعاتی راجع به شایع ترین سرطان ها در زنان به شما می دهیم. ستون اول عواملی که خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهند، نشان می دهد (عوامل خطرساز). ستون دوم به شما می گوید چطور می توانید این عوامل خطر را کاهش دهید. ستونی که تحت عنوان “تشخیص زودهنگام” آمده، راه های کشف زودهنگام بیماری را معرفی می کند و ستون آخر هم برای این است که شما برنامه ای جهت کاهش خطر یا تشخیص زودهنگام سرطان تدوین کنید.

سرطان ریه
عوامل خطرساز راه های کاهش خطر تشخیص زودهنگام عوامل خطرساز
§   آیا دخانیات مصرف می کنید؟

§   آیا در حال حاضر یا قبلا در مجاورت با آزبست کار می کرده اید؟

§   آیا تا بحال در معرض هر یک از موارد زیر بوده اید:

–  اورانیوم

–  آرسنیک

–  وینیل کلراید

§     آیا در گذشته بطور مرتب در معرض دود دخانیات بوده اید؟

§     آیا کسی از اعضای خانوادتان مبتلا به سرطان ریه بوده است؟

§   دخانیت را کنار بگذارید.

§   افرادی که با شما زندگی یا کار می کنند را نیز ترغیب به ترک کنید.

§   از مکان هایی که افراد اطرافتان دخانیات مصرف می کنند، اجتناب کنید.

§   هنگام کار کردن با مواد شیمیایی سرطان زا، احتیاط های لازم را به عمل آورید یا ترجیحا از آنها دوری کنید.

گرچه تابحال راه حلی قطعی برای غربالگری سرطان ریه کشف نشده است، اما اگر بین 55 تا 74 سال سن دارید و قبلا یا در حال حاضر مرتب دخانیات مصرف می کرده اید، با یک پزشک در مورد تشخیص زودهنگام مشورت کنید.

 

§         اقدامات لازم برای کاهش خطر:

 

 

 

 

 

تشخیص زودهنگام

 

سرطان پوست
عوامل خطرساز راه های کاهش خطر تشخیص زودهنگام برنامه شما
§   آیا تا بحال حمام آفتاب گرفته اید؟

§   آیا تا بحال از تجهیزات مصنوعی برای برنزه کردن استفاده کرده اید؟

§     آیا پوستتان شفاف است و موهایتان بلوند یا قرمز است؟

§     آیا به راحتی آفتاب سوخته می شوید و یا کک و مک های زیادی دارید؟

§     آیا در کودکی به کرات دچار آفتاب سوختگی شده اید؟

§     خال های غیرعادی

§     آیا در آب و هوای جنوب یا ارتفاعات زندگی می کنید؟

§     آیا زمان زیادی را در محیط باز سپری می کنید؟ (جهت کار یا تفریح)

§     آیا تا بحال تحت پرتودرمانی بوده اید؟

§     آیا کسی در خانوادتان دچار سرطان پوست بوده است؟

§     آیا سیستم ایمنی بدنتان به دلیل پیوند عضو، ایدز یا … ضعیف شده است؟

§     آیا مبتلا به بیماری مادرزادری گزودرما پیگمنتوزوم بوده اید؟

§     آیا تابحال در معرض هر یک از این موارد بوده اید:

-آرسنیک

-زغالسنگ

-پارافین (بصورت روغن یا مایع آن)

-رادیوم

§    تا حد امکان از آفتاب دور باشید، بخصوص بین ساعت 10 صبح تا 4 بعد از ظهر.

§   وقتی درفضای باز هستید از عینک دودی محافظ UV و کلاه لبه دار پهن استفاده کنید.

§   عینک دودی باید کاملا دور چشم را بگیرد و حداقل 99% اشعه فرابنفش را جذب کند و برچسب “blocking UVA and UVB light”روی آن باشد یا نوشته باشد “UV absorption to 400 nm”.

§   از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.

§   از تجهیزات مصنوعی برای برنزه کردن استفاده نکنید.

§   کودکان را از نور شدید خورشید دور نگه دارید.

§   هر چند وقت یکبار تغییرات غیرعادی پوستتان را زیر نظر داشته باشید بخصوص خال ها، و در صورت مشاهده پزشک را در جریان بگذارید.

 

§     خال ها، کک و مک یا سایر لکه های روی پوست بدنتان را شناسایی کنید. نقاطی از بدن را که نمی بینید (مثل گوش، پوست سر، کمر) با استفاده از آینه یا کمک یکی از اعضای خانواده بررسی کنید.

§     تغییرات پوستتان را یک ماه یکبار وارسی کنید و هرگونه تغییری را با پزشک مطرح کنید.

§     توصیه می شود افراد بالای 20 سال، بخصوص آنهایی که در معرض عوامل خطر سازند، بطور مرتب توسط پزشک چکاپ شوند.

§  اقدامات لازم برای کاهش خطر:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

§  تشخیص زودهنگام:

 

سرطان کولورکتال
عوامل خطرساز راه های کاهش خطر تشخیص زودهنگام برنامه شما
§     آیا تابحال سرطان کولون یا رکتوم داشته اید؟

§     آیا کسی در خانوادتان سرطان کولون یا رکتومداشته است؟

§     آیا در خانوادتان سندرم سرطان کولورکتال نظیر FAP یا سرطان کولون غیرپولیپی ارثی (HNPCC) نظیر سندرم لینچ دارید؟

§     آیا تابحال نوعی پولیپ روده به نام  آدنوماتوس داشته اید؟

§     آیا به مدت چندین سال بیماری التهابی روده نظیر بیماری کرون یا کولیتیس اولسراتیو داشته اید؟

§     آیا بیشتر از 50 سال سن دارید؟

§     آیا گوشت قرمز یا فست فود زیاد می خورید؟

§     آیا فعالیت جسمانی کمی دارید؟

§     آیا اضافه وزن دارید؟

§     آیا دخانیات مصرف می کنید؟

 

§    طبق دستورالعمل های غربالگری عمل کرده و با شناسایی پولیپ های آدنوماتوس از تبدیل آنها به سرطان جلوگیری کنید.

§   میزان و شدت فعالیت های فیزیکی تان را افزایش دهید.

§   وزنتان را متعادل کنید.

§   میوه، سبزیجات و غلات زیاد بخورید و از مصرف گوشت قرمز و فست فود بکاهید.

§   دخانیات را ترک کنید.

 

 

با شروع از سن 50 سالگی گزینه های زیر را  در اختیار دارید. تست هایی که هم سرطان و هم پولیپ را تشخیص می دهند، ارجحیت دارند. برای انجام آنها از پزشک راهنمایی بخواهید.

تست  هایی که هم پولیپ و هم سرطان را شناسایی می کنند:

§     باریوم انما دابل کانتراست هر 5 سال یکبار

§     سیگموئیدوسکوپی فلکسیبل هر 5 سال یکبار

§     کولونوسکپی هر 10 سال یکبار

§     سی تی کولونوگرافی (کولونوسکپی مجازی) هر 5 سال یکبار

تست هایی که عمدتا سرطان را شناسایی می کنند:

§     تست سالانه FOBT (تست خون پنهان در مدفوع) یا تست ایمونوکمیکال (FIT)

در صورتیکه واجد هر یک از شرایط زیر هستید در رابطه با شروع زودتر تست های تشخیصی با پزشک مشورت کنید:

§   یکی از والدین یا اولادتان که زیر 60 سال دارند یا 2 نفر از آنها در هر سنی که سرطان کولورکتال یا پولیپ های آدنوماتوس دارند.

§   وجود سندرم سرطان کولورکتال در خانواده تان.

§   سابقه ابتلا به سرطان کولون یا رکتوم یا پولیپ های آدنوماتوس.

§   به مدت چند سال بیماری التهابی روده داشته اید.

§  اقدامات لازم برای کاهش خطر:

 

 

 

 

 

§  تشخیص زودهنگام:

 

 

سرطان پستان
عوامل خطرساز راه های کاهش خطر تشخیص زودهنگام برنامه شما
§     بیشتر از 40 سال سن دارید؟

§     آیا قبلا برای درمان نوع دیگری از سرطان، در ناحیه قفسه سینه پرتودرمانی داشته اید؟

§     آیا شما یا یکی دیگر از اعضای خانواده جهش ژنی داشته اید که خطر سرطان پستان را افزایش دهد (نظیر BRCA)؟

§     آیا کسی در خانواده سرطان پستان داشته است (بخصوص مادر، خواهر یا دختر)؟

§     خودتان سابقه سرطان پستان داشته اید؟

§     آیا اولین فرزند خود را بالای 30 سالگی به دنیا آورده اید یا اصلا فرزندی ندارید؟

§     شروع قاعدگی قبل از 12 سالگی یا پایان آن پس از 55 سالگی بوده است؟

§     آیا قبلا تحت درمان جایگزینی هورمون بوده اید؟

§     آیا از نظر جسمی بی تحرکید؟

§     اگر یائسگی را پشت سر گذاشته اید، آیا دچار افزایش وزن بخصوص در ناحیه دور کمر شده اید؟

 

§    اگر در معرض عوامل خطرساز هستید، از پزشک در مورد درمان جایگزینی هورمون راهنمایی بخواهید.

§   فعالیت فیزیکی روزانه را در برنامه خود بگنجانید.

§   وزنتان را متعادل کنید.

§   اگر در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان پستان قرار دارید، از پزشک در مورد مشاوره ژنتیک، استفاده از تاموکسیفن یا رالوکسیفن سوال کنید.

 

 

اگر در محدوده 20 تا 39 سال هستید:

§         هر 3 سال یکبار تست سینه بالینی (CBE) را انجام دهید.

§         پستان های خود را از نظر ظاهری زیر نظر داشته باشید و هر گونه تغییر یا نشانه های جدید را با پزشک مطح کنید. خود شما در شناسایی زودهنگام نقش مهمی دارید.

 

اگر بالای 40 سال سن دارید:

§         هر سال ماموگرافی انجام دهید.

§         هر سال نزدیک به زمان انجام ماموگرافی CBE انجام دهید.

§         هر نوع تغییری در پستان ها نظیر تغییر ظاهر یا کیفیت پوست را به پزشک گزارش دهید.

 

اگر در معرض خطر بالای ابتلا هستید:

§         در مورد شروع ماموگرای در سنین پایین تر و استفاده از MRI با پزشک مشورت کنید.

§  اقدامات لازم برای کاهش خطر:

 

 

 

 

 

§  تشخیص زودهنگام:

 

 

سرطان اندومتریال
عوامل خطرساز راه های کاهش خطر تشخیص زودهنگام برنامه شما
§     آیا شما یا یکی از اعضای خانوادتان سرطان کولورکتال غیرپولیپی (NHPCC) که اصطلاحا سندرم لینچ هم نامیده می شود داشته اید؟

§     آیا بالای 40 سال سن دارید؟

§     شروع قاعدگی قبل از 12 سالگی یا پایان آن پس از 55 سالگی بوده است؟

§     آیا سابقه ناباروری دارید یا اصلا فرزندی به دنیا نیاورده اید؟

§     آیا چاق هستید (اضافه وزن زیاد)؟

§     آیا مبتلا به دیابت هستید؟

§     (اگر رحم خود را برنداشته اید) آیا برای مدت طولانی تاموکسیفن یا درمان جایگزین استروژن بدون پروژسترون دریافت کرده اید؟

§     آیا سابقه سرطان پستان یا تخمدان دارید؟

§     آیا در ناحیه لگن پرتو درمانی شده اید؟

 

§   اگر در معرض عوامل خطرساز هستید، از پزشک در مورد درمان جایگزینی هورمون راهنمایی بخواهید.

§   وزنتان را متعادل کنید.

§   اگر برای درمان علایم یائسگی، داروهای هورمونی استفاده می کنید و رحم خود را بر نداشته اید، در رابطه با استفاده همزمان استروژن با پروژسترون بجای استروژن تنها، با پزشک مشورت کنید.

§   اگر در معرض خطر بالای ابتلا هستید، راجع به سایر راه های کاهش خطر با پزشک مشورت کنید.

 

در حال حاضر هیچ نوع روش غربالگری که بتواند زنان در معرض خطر را پیش از ابتلا به سرطان اندومتریال شناسایی کند، وجود ندارد.

§         در هنگام یائسگی با پزشک در مورد علایم و خطرات سرطان اندومتریال مشورت کنید.

§         هرگونه خونریزی یا ترشح غیرعادی مهبلی، یا خونریزی پس از یائسگی را زیر نظر داشته باشید و آنرا سریعا با پزشک مطرح کنید.

§         اگر سابقه HNPCC داشته اید و یا در معرض ابتلا هستید، از سن 35 سالگی نمونه برداری سالیانه اندومتریال را در نظر داشته باشید.

§  اقدامات لازم برای کاهش خطر:

 

 

 

 

 

§  تشخیص زودهنگام:

 

 

 

 

سرطان تخمدان
عوامل خطرساز راه های کاهش خطر تشخیص زودهنگام برنامه شما
§     آیا بالای 40 سال سن دارید؟

§     آیا یائسگی را گذرانده اید؟

§     آیا چاق هستید (اضفه وزن شدید)؟

§     آیا والدین یا یکی از خواهر/ برادرهایتان سرطان کولورکتال داشته اند؟

§     آیا فرزندی ندارید؟

§     آیا مادر، خواهر یا دخترتان سرطان تخمدان یا پستان داشته اند؟

§     آیا شما یا یکی از اعضای خانوادتان جهش ژنی BRCA داشته است؟

§     سابقه ابتلا به سرطان پستان دارید؟

§     آیا بیش از 5 سال تحت درمان جایگزینی استروژن بدون پروژسترون بوده اید؟

 

§   داروهای خوراکی ضدبارداری استفاده کنید.

§   اگر در معرض عوامل خطرساز هستید، از پزشک در مورد درمان جایگزینی هورمون راهنمایی بخواهید.

§   اگر  در معرض خطر بالای ابتلا هستید، در مورد برداشتن تخمدان ها با پزشک مشورت کنید (این کار علایم ناگهانی یائسگی را ایجاد می کند).

 

 

در حال حاضر  هیچ روش ثابت شده و موثری برای غربالگری زودهنگام سرطان تخمدان وجود ندارد. اما می توانید این کارها را بکنید:

§      زیر نظر داشتن و گزارش علایم زیر، تشخیص زودتر را موجب می شود. گرچه این نشانه ها می توانند دلایل متعددی داشته باشند، اما اگر این علایم را هر روز و به مدت چند هفته تجربه کردید به پزشک مراجعه کنید:

–          تورم

–          درد در ناحیه لگن یا شکم

–          مشکل در خورد غذا یا سریعا سیر شدن

–          تکرر یا اضطرار برای ادرار کردن

§         اگر مادر، خواهر یا دخترتان سرطان پستان یا تخمدان داشته اند و یا اگر والدین، خواهر/برادر یا فرزندتان سرطان کولورکتال داشته اند، شما در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان تخمدان هستید. می توانید با پزشک در مورد تست های زیر مشورت کنید:

–          تست های لگن

–          تست های فراصوت لگن

–          آزمایش خون CA-125

§  اقدامات لازم برای کاهش خطر:

 

 

 

 

 

§  تشخیص زودهنگام:

 

 

 

سرطان دهانه رحم
عوامل خطرساز راه های کاهش خطر تشخیص زودهنگام برنامه شما
§     آیا تابحال رابطه جنسی داشته اید؟

§     آیا تا کنون ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) داشته اید؟

§     آیا تا کنون کلامیدیا داشته اید؟

§     آیا تا بحال زگیل تناسلی داشته اید؟

§     آیا سیگار می کشید؟

§     آیا مبتلا به ویروس HIV یا ایدز هستید؟

§     آیا مادر یا خواهرتان سرطان دهانه رحم داشته اند؟

§   اگر از نظر جنسی فعال هستید، برای اینکه خطر ابتلا به HPV و سرطان دهانه رحم را کاهش دهید از کاندوم استفاده کنید.

§   دخانیات را کنار بگذارید.

§   غربالگری سرطان دهانه رحم را فراموش نکنید.

 

واکسیناسیون: واکسن های HPV در 3  مرحله برای مقابله با عفونت HPV تزریق می شوند. این واکسن ها بایدقبل از ابتلا تزریق شوند.

–  بهترین زمان تزریق بین 11 تا 13 سالگی است (حتی در 9 سالگی هم قابل استفاده اند)

–  ممکن است بین سنین 13 تا 18 نیز تزریق شوند

–  کارایی آن برای زنان 19 تا 26 سال مشخص نیست

–  جایگزین غربالگری منظم سرطان دهانه رحم محسوب نمی شوند

§    غربالگری سرطان دهانه رحم  باید در سن 21 سالگی آغاز شود. زنان بین 21 تا 29 سال باید هر 3 سال یکبار تست پاپ را انجام دهند. در مورد این گروه، فقط هنگامیکه نتیجه تست پاپ غیرعادی باشد، تست HPV نیاز می شود.

§    زنان بین 30 تا 65 سال باید هر 5 سال یکبار ترجیحا هر دو تست HPV و پاپ را انجام دهند. اما می توان فقط تست پاپ را هر 3 سال یکبار انجام داد.

§    زنان بالای 65 سال که همواره نتایج غربالگری شان سالم بوده، نیاز به ادامه غرابلگری ندارند. در صورت توقف غربالگری نباید دوباره آنرا شروع کرد. زنانی که سابقه سرطان دهانه رحم دارند باید اقلا 20 سال پس از تشخیص، غربالگری شوند حتی اگر سنشان بالای 65 سال باشد.

§    زنانی که به دلیلی غیر از سرطان تحت هیسترکتومی (همراه با برداشتن دهانه رحم) قرار گرفته اند و سابقه ابتلا به سرطان دهانه رحم را نداشته اند، نیاز به غربالگری ندارند.

§    زنانی که در برابر HPV واکسینه شده اند نیز باید مطابق با گروه سنی خود غربالگری شوند.

 

§  اقدامات لازم برای کاهش خطر:

 

 

 

 

 

§  تشخیص زودهنگام:

برگرفته از: www.cancer.org

برگردان: احسان کیوه ئی contactme.psy@gmail.com

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *